Ik had het bijna gedaan net, bijna… Ik had bijna de naam van mijn insta en facebook-pagina veranderd en het woord 'therapie’ eraf gehaald.
Ik stoorde me al een tijdje aan deze woorden. Ook het woord ‘cliënt’. Ik vond het te afstandelijk, niet cosy genoeg, niet laagdrempelig en uitnodigend..
En dan op dat moment, draait mijn hoog gevoelige brein overuren.. Maar daar kom ik later pas achter..
Want, wij (nou ja, laat ik het bij mezelf houden maar waarschijnlijk herken je het wel) ik ben er erg goed in om mezelf voor de gek te houden. Tenminste een tijdje dan.. Ik ben hier al in gegroeid en weet steeds sneller te onderscheppen bij mezelf als ik het weer aan het doen ben, maar toch.
Mijn brein, mijn mentale stuk is behoorlijk sterk ontwikkeld. Dus als ik me stoor aan de woorden therapie en cliënt, maakt mijn brein daar een mooi, geconditioneerd verhaal van. Over alles wat ik hoor om me heen, wat ik anderen zie doen en wat ik denk aan te voelen wat ‘de rest’ wil.
Dus dan zijn deze woorden al snel afstandelijk en niet cosy genoeg. Dan valt alles als een puzzel in elkaar en reageert mijn lichaam en mijn emoties precies op die manier als dat mijn gedachten het hebben ingezet.
Alles is immers energie en wat ik mezelf vertel, daar gaat de rest van mijn systeem in mee als mooie bevestiging…
Tot vanochtend. Ik was er klaar voor om mezelf anders te gaan noemen, geen therapeut meer… Maar toen begon er (gelukkig) toch een belletje te rinkelen.
Die me op een ander spoor zette. Ik had de vraag in mijn hoofd:” ga je jezelf nu weer anders voordoen dan je bent?” en die kwam binnen.
Ik kom zien wat ik aan het doen was. Ik was me aan het aanpassen op wat ik dacht dat de groep nodig had. Ik was aan het pleasen, zelfs al op een moment dat er niemand om gevraagd had.. Ik wilde erbij horen en het niet te moeilijk maken allemaal. Kortom, ik viel in oude patronen die ik zo goed ken als HSP’er.
Omdat er toch nog een restje twijfel zat, ben ik op onderzoek uit gegaan.
Het woord Therapie komt van Therapeia, een oud-Grieks woord. De betekenis hiervan luidt ongeveer: Het geven van zorg en aandacht aan een ander door te pogen naast of met die ander te staan als hij of zij in de wereld is en zijn leven leeft. (Evans, in: Dialogue with R.D. Laing, Praeger, New York 1981).
De woorden cliënt en client bestaan allebei. Ze betekenen niet hetzelfde en worden ook verschillend uitgesproken. Je schrijft cliënt met een trema als het gaat om de betekenis ‘klant’, ‘persoon die gebruikmaakt van iemands diensten’, ‘iemand die hulp krijgt, vooral op medisch, geestelijk of sociaal gebied’.
Klopt dus helemaal bij wat ik doe, welke personen ik help een wie ik ben.
In 1 klap was ik klaar met mijn pleasen en sta ik weer achter mijn beslissing om mijn pagina’s op Social media zo te noemen.
Ik ben ik, een hoef me niet meer aan te passen aan een norm, die ik denk dat er is…